Wielki Piątek to dzień Adoracji Krzyża. W tym dniu nie odprawia się Mszy świętej natomiast wieczorem odprawiana jest wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy, po czym celebrans leży krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana. Po homilii w bardzo uroczystej modlitwie wstawienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Szczególnie przejmujące są modlitwy o jedność chrześcijan a w tym roku specjalnie dodana modlitwa za pokój w Ukrainie, zakończenie wojny i za ofiary. Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest Adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", na co wierni odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem". Po odsłonięciu wszyscy oddają cześć Krzyżowi przez ucałowanie. Po adoracji Krzyża z ciemnicy przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii. Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Przy Grobie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem - symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Prowadzona jest także adoracja przez poszczególne grupy w parafii.